Τεκίλα, η βασίλισσα από το Μεξικό (+ video)

Τεκίλα, η βασίλισσα από το Μεξικό

Η πρώτη αναφορά στο κρασί του μεσκάλ γίνεται στο Μεξικό περίπου το 1620, πρέπει όμως να φτάσουμε στο 1795 για να δούμε να ανοίγουν τις πόρτες τα πρώτα αποστακτήρια του κρασιού από μεσκάλ. Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίζονται δυο ξεχωριστά προϊόντα το μεσκάλ και η τεκίλα. Το μεσκάλ παράγεται κυρίως στη περιοχή Οαχάκα, από 8 ποικιλίες αθάνατου. Η τεκίλα παράγεται μόνο στην επαρχία Χαλίσκο (Jalisco) από αθάνατο ποικιλίας Α.Tequilana και οφείλει την ονομασία της σε μια περιοχή του Χαλίσκο στα δυτικά του Μεξικού.

Όλα άρχισαν όταν οι Ισπανοί κατακτητές το 16ο αιώνα, παρόλο την περιορισμένη χρήση του αλκοόλ που επέβαλαν στους μεξικανούς, πήραν το παραδοσιακό μεξικάνικο κρασί το "πουλκ" όπως λεγόταν και το απόσταξαν ώστε να φτάσει πλέον σήμερα στη θαυμαστή και πασίγνωστη σε όλο το κόσμο τεκίλα.

Λίγο μετά το τέλος της ποτοαπαγόρευσης, η τεκίλα κάνει την εμφάνιση της στο αμερικανικό έδαφος μέσω της Καλιφόρνιας και εξαπλώνεται σταδιακά σε όλες τις χώρες.

Διαφοροποίηση

Πιο συγκεκριμένα, η τεκίλα από 100% αγαύη ή αθάνατο όπως αλλιώς το ξέρουμε, παράγεται αποκλειστικά από αυτό το τροπικό φυτό. Δεν είναι κάκτος όπως λανθασμένα πολλοί πιστεύουν και ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών. Όταν είναι ωμή είναι δηλητηριώδης, μα όταν ψηθεί αποκτά μια γλυκιά και απαλή γεύση.

Η ανάμεικτη τεκίλα, φτιάχνεται με τουλάχιστον 51% αθάνατο και ζάχαρη που προέρχεται από άλλες πρώτες ύλες (όπως η μελάσα και το ζαχαροκάλαμο).

Ορολογία 

Ο όρος Blanco ή Silver περιγράφει την άσπρη τεκίλα που δεν έχει υποστεί παλαίωση και εμφιαλώνεται αμέσως μετά την απόσταξη ή μέσα σε 60 μέρες. Ο όρος Gold, Οro ή Jovena bocado αναφέρεται στη γλυκιά, αρωματισμένη κίτρινη τεκίλα.

Οι τεκίλας αναφέρονται με τους χαρακτηριστικούς όρους Reposado που σημαίνει "ξεκούραστη" που εκπροσωπεί την παραμονή της τεκίλας, δυο έως δώδεκα μηνών σε βαρέλι δρύινο και σε Anejo, ύστερα από παλαίωση σε βαρέλι που ξεπερνά τον ένα χρόνο. και η παλαίωση μπορεί να διαρκέσει από 8 μέχρι 10 χρόνια.

Παρακάτω ακολουθεί σχεδιάγραμμα με τα διάφορα στάδια επεξεργασίας της τεκίλας από τουςjimadores.

Είναι προφανές πως καλύτερες τεκίλας βάση γεύσης και αρώματος θεωρούνται αυτές αποκλειστικά από 100% αθάνατο, σε σχέση με αυτές που αναμειγνύονται με άλλες πρώτες ύλες.

Είναι λογικό ακόμα πως όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της παλαίωσης μιας τεκίλας τόσο πιο σκούρο γίνεται το χρώμα της άρα τόσο πιο έντονα και χαρακτηριστικά γίνονται τα αρώματα της.Καταλληλότερη χρονιά παλαίωσης της τεκίλας είναι τα τέσσερα χρόνια παρόλα αυτά όμως η τεκίλα δε κατατάσσεται στη κατηγορία των αλκοολούχων ποτών που γίνονται καλύτερα και πολυτιμότερα με βάση τη παλαίωση τους.

Παραδοσιακός τρόπος για να πιείτε την τεκίλα είναι με αλάτι και λάιμ σε ποτήρι σφηνάκι. Αντίστοιχα στο Μεξικό χρησιμοποιείται ένα εξίσου ψηλό και στενό ποτήρι σφηνάκι το caballito ή αλλιώς tequilitoπου σημαίνει μικρό αλογάκι. Ακόμα σκέτη σε ποτήρι του κονιάκ και αργά ώστε να γίνονται αισθητά τα ιδιαίτερα αρώματα της.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ